‘Ik wil later rijk en beroemd worden!’ zei een student. Aanleiding om maar eens een goed gesprek te voeren. Want als dit je doel en motto is, kom je meestal bedrogen uit en lijk je er niet zoveel van begrepen te hebben waarvoor het leven eigenlijk bedoeld is.
Rond studie en beroep zie ik steeds meer spanning ontstaan. Veroorzaakt door de beelden die er leven. Mensen krijgen het idee mee dat zij ondernemer moeten zijn van hun “eigen ik”, in een samenleving die bevolkt wordt door high potentials. De uitslag van een zeer recent onderzoek bevestigt deze trend alleen maar. Steeds meer jonge werkenden hebben last van burn-outklachten. Dat heeft te maken met prestatiedruk, constant bereikbaar zijn, financiële onzekerheid en de voortdurende stroom aan nieuws over klimaat, stikstof en oorlog. Dit nekt jonge mensen op hun werk. Wat mij betreft is er iets grondig mis met de oriëntatie op de arbeidsmarkt en de loopbaanplanning waaraan torenhoge ambities ten grondslag liggen. Als machten en krachten buiten jezelf sterker zijn dan je innerlijke verlangen, gaat er iets stuk. Ik constateer bij te veel mensen een existentiële leegte, niet weten waarvoor je leeft, geen bezieling en gebrek aan een missie in dit leven. Als je dat combineert met een veeleisende wereld, knapt er iets. En ja, dan raak ik bijvoorbeeld in gesprek met iemand die helemaal kapot is, omdat een stage mislukt is. Je kunt dat ook een positieve leerervaring noemen. Je hebt ontdekt wat op dit moment (nog) niet zo bij je past. Prima.
In al mijn colleges en gesprekken met jonge mensen rond werk ben ik altijd begonnen met deze vragen: Hoe sta jij in dit leven? Wat is je diepste verlangen? Hoe wil jij van betekenis zijn op deze wereld? Hoe wil jij Jezus’ hart, handen en voeten zijn, zodat anderen Gods hartslag horen in wie je bent en wat je doet? Van Paulus heb ik deze drieslag geleerd: We zijn allemaal persoonlijk door God geroepen, door Hem gekend én Hij heeft een bestemming voor het leven voor elk van ons. Als ik mij daarmee bezighoud, kan ik ver weg blijven bij de afschuwelijke prestatiedruk en mijn eigen project “zelfrealisatie”. De zoektocht aangaan naar wat het stukje aarde is dat God aan mij toevertrouwt. En mag ik wat Hij zelf aan mij gegeven heeft aanwenden voor de mensen en situaties die Hij op mijn pad brengt. Aristoteles zei het zo: ‘Waar je talenten en de behoeften van de wereld bij elkaar komen, ligt je roeping.’ Hoe mooi en ontspannen is dát!